กุรบานในอิสลาม

การกุรบานในอิสลาม

การกุรบานเป็นอิบาดะฮ์หนึ่งจากอิบาดะฮ์ด้านทรัพย์สินแ
ละเป็นสัญลักษณ์หนึ่งของอิสลาม ซึ่งจะมีคุณสมบัติพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเนื่องจากคุณสมบัติพิเศษนี้เองจึงทำให้การกุรบานเป็นอิบาดะฮ์ที่ความสำคัญและสถานภาพที่สูงส่งอีกอิบาดะฮ์หนึ่ง


ความหมายของกุรบาน
ความหมายตามพจนานุกรม กุรบาน หมายถึง การนำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเป็นสื่อในความใกล้ชิดต่ออัลลอฮ์(ซ.บ) ซึ่งสิ่งนั้นอาจจะเป็นการเชือดสัตว์หรือสิ่งอื่นๆ ก็ได้

อุลามาอ์บางท่านกล่าวว่า การกระทำทุกๆ ความดีงามที่เหตุให้มุ่งสู่ความใกล้ชิดต่ออัลลอฮ์(ซ.บ) ก็เรียกว่า “การกุรบาน” เช่นกัน

แต่ตามความเข้าใจของผู้คนทั่วไปจะเรียกการกุรบาน ว่าคือ การนำสัตว์มาเชือดพลีทาน เพื่อความใกล้ชิดต่อพระผู้เป็นเจ้าในวันอีดกุรบาน และคำนี้มีกล่าวไว้หลายครั้งในคัมภีร์อัลกุรอาน ซึ่งส่วนมากแล้วจะหมายถึงการเชือดสัตว์พลีทาน


ประวัติความเป็นมาของการกุรบาน

การกุรบานเพื่อความใกล้ชิดต่อพระผู้อภิบาลนั้นได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ยุคของท่านนบีอาดัม(อ.) ผู้เป็นบิดาแห่งมนุษยชาติ เมื่อครั้งที่บุตรทั้งสองของท่าน ฮาบีลได้นำอูฐและกอบีลได้นำข้าวบาเล่ย์มาทำกุรบานต่อพระผู้อภิบาล ซึ่งพระองค์ทรงตอบรับการกุรบานของฮาบีลในครั้งนั้น


อัลกุรอานกล่าวถึงเรื่องนี้ไว้ในซูเราะฮ์อัลมาอิดะฮ์ โองการที่ 27 ว่า:



إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الآخَر


“ขณะที่ทั้งสองได้กระทำการพลีซึ่งสิ่งพลีอยู่นั้น แล้วสิ่งพลีนั้นก็ถูกรับจากคนหนึ่งในสองคนและมิได้ถูกรับจากอีกคนหนึ่ง”

หลังจากนั้นเป็นต้นมาศาสนาแห่งพระผู้เป็นเจ้าก็ถือว่าการกุรบาน เป็นอิบาดะฮ์หนึ่ง และเราจะเห็นได้ว่าทุกๆประชาชาติไม่ว่าจะนับถือศาสนาที่เชื่อในพระผู้เป็นเจ้าหรือไม่ต่างก็นำสัตว์มาเชือดพลีทานหรือนำสิ่งอื่นมาพลีต่อพระผู้เป็นเจ้าหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตามความเชื่อของพวกเขา


เหตุการณ์การกุรบานครั้งประวัติศาสตร์
การกุรบาน คือสัญลักษณ์หนึ่งของศาสนา และเป็นบัญญัติหนึ่งมาตั้งแต่ยุคสมัยของท่านนบีอาดัม(อ.) แต่เหตุการณ์ครั้งยิ่งใหญ่ในยุคบุรุษแห่งประวัติศาสตร์ ท่านนบีอิบรอฮีม(อ.) ที่ท่านได้นำ อิสมาอีลบุตรชายคนเดียวของท่านมาทำการกุรบาน และหลังจากได้ผ่านการทดสอบครั้งประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่นี้ ยิ่งทำให้การกุรบานมีความสำคัญและสถานภาพที่สูงส่งยิ่งขึ้นไปอีก เพราะบุคคลิกภาพที่สูงส่งของท่านนบีอิบรอฮีม(อ.) นั้นเป็นที่ยอมรับของศาสนาทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นอิสลาม ยูดายและคริสต์ และเหตุการณ์ครั้งนั้นเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญและน่าแปลกยิ่ง ก็เนื่องจากว่าผู้เป็นบิดาได้ทำการกุรบานบุตรชายสุดที่รักคนเดียวของท่าน โดยเหตุการณ์ครั้งได้ถูกกล่าวไว้ในซูเราะฮ์ศอฟฟาต และยังถูกบันทึกไว้ในคัมภีร์ของชาวคริสต์เช่นกัน

การกุรบานบุตรชาย
อัลกุรอานกล่าวถึงเรื่องนี้ว่า:



فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ

ครั้นเมื่อเขา (อิสมาอีล) เติบโตขึ้นช่วยเหลือตัวเองกับเขา (อิบรอฮีม) ได้แล้ว อิบรอฮีมได้กล่าวขึ้นว่า “โอ้ลูกเอ๋ย! แท้จริงพ่อได้เห็นในขณะฝันว่า พ่อได้เชือดเจ้า จงคิดดูซิว่าเจ้าจะเห็นเป็นอย่างไร?” เขากล่าวว่า “โอ้พ่อจ๋า! พ่อจงปฏิบัติตามที่พ่อได้ถูกบัญชามาเถิด หากอัลลอฮ์ทรงประสงค์ พ่อจะเห็นฉันว่า ฉันอยู่ในหมู่ผู้มีความอดทน” (ซูเราะฮ์ศอฟฟาต โองการที่ 102)

กล่าวคือเป็นวัยที่อิสมาอีลสามารถช่วยเหลือตัวเองได้แล้วซึ่งนักอรรถาธิบายบางท่านกล่าวว่ามีอายุประมาณ 13 ปี

ท่านนบีอิบรอฮีม(อ.) ฝันเห็นเรื่องราวอันแปลกประหลาด (ความฝันของบรรดาศาสดาเป็นวะฮ์ยูของพระผู้เป็นเจ้า) ความฝันอันแปลกประหลาดนี้คือจุดเริ่มต้นของการทดสอบที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งเป็นบัญชาแห่งพระผู้เป็นเจ้าให้ท่านทำการกุรบานบุตรชายสุดที่รักคนเดียวของท่าน ผู้เป็นบิดาได้เล่าความฝันทั้งหมดให้บุตรชายฟังและนับได้ว่าเป็นบททดสอบที่หนักที่สุดและเป็นบททดสอบสุดท้ายของท่านนบีอิบรอฮีม(อ.)



قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (105) إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلاءُ الْمُبِينُ (106) وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ


“แน่นอน เจ้าได้ปฏิบัติถูกต้องตามฝันแล้ว” แท้จริง เช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย” แท้จริง นั่นคือ การทดสอบที่ชัดแจ้งแน่นอน และเราได้ให้ค่าไถ่ตัวเขาด้วยสัตว์เชือดพลีอันใหญ่หลวง (ซูเราะฮ์ศอฟฟาต โองการที่ 105)

พระผู้เป็นเจ้าทรงประทานแกะตัวใหญ่มาแทนการเชือดอิสมาอีล และได้กลายเป็นแบบฉบับสำหรับประชาชาติในพิธีฮัจญ์ในผืนแผ่นดินมีนานับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

ลิขสิทธิ์ © 2009 www.quranrasul.com.